De proef met een Kilometerverzekering (2008-2009) kan worden beschouwd als stap in een bredere transitie: die naar het variabiliseren van autokosten, of wel het betalen voor gebruik in plaats van bezit van de auto. Het debat over variabiliseren van autokosten gaat meestal over de prijsmaatregelen van de overheid: anders betalen van de MRB (zeg € 700 voor een gemiddelde benzineauto). Maar de bandbreedte voor variabiliseren van de (nu nog) vaste private autokosten is veel groter.
Verzekeringsmaatschappijen beschikken in principe over een veelheid aan parameters op basis waarvan premiedifferentiatie in relatie tot gebruik gestalte kan krijgen: tijdstip, plaats, kilometrage, snelheid, rijstijl, zelfs de keuze van een veilige route (in tegenstelling tot snelst of kortst). Op basis van registratie van verplaatsingen van de auto heeft de mobilist met het verplaatsingsgedrag zelf de hoogte van de premie in de hand. Vrijwilligheid en het belonen van gewenst gedrag is de basis. De ontwikkeling van ICT maakt dergelijke toepassingen mogelijk.
Voor een Radio 1 interview met Daan van Egeraat naar aanleiding van de start van de praktijkproef klik HIER.
In het Transumo-project werd de hoogte van de autoverzekering voor 200 jongeren afhankelijk gemaakt van het feitelijke rijgedrag. Dit gebeurde in samenwerking met 6 aarzelende verzekeringsmaatschappijen. De resultaten waren positief: door de beloning had niemand een bezwaar van de privacy-issues. En: de jongeren pasten hun gedrag aan (geen overtreding van de snelheid, niet rijden op zaterdagavond). Ze snapten hoe de beloningen werden verrekend.
Interviews in de loop van 2009 in het kader van het project Kilometerverzekeren. Montefeltro was projectleider van een pilot met 3 universiteiten en 250 jonge klanten van 6 verzekeraars. Prijsprikkels bleken van invloed op het gedrag van jongeren, maar de techniek bleek nog te duur voor een private businesscase voor verzekeraars.
Montefeltro was projectleider in dit project, waarbij STOK de operationele invulling verzorgde, en ook nog 3 universiteiten waren betrokken (TU Delft, VU Amsterdam, RUG). Het project paste in het thema Vraag- ca. Zelfsturing van het kennisprogramma Transumo (zie www.transumofootprint.nl).
Dit project was technisch complex, maar de complexiteit van de samenwerking overtreft de technische complexiteit vele malen. De samenwerking in BSIK-format (BSIK: de kennisontwikkeling op basis van deelfinanciering uit de aardgasbaten) stelde lastige formele en inhoudelijke eisen aan het samenwerkingsarrangement. Het over de streep trekken van 6 verzekeraars mag zeker als een van de hoogtepunten binnen de Transumo-projectportefeuille worden beschouwd.
De positieve uitkomsten zijn te vergelijken met de resultaten in Transumo-projecten als Spitsmijden, Albert.nl en die bij ziekenhuis Bronovo. Dit biedt veel perspectief voor de aanpassing van zg. arrangementen van werkgevers, verzekeraars, publiekstrekkers. Het zijn voorbeelden van Vraagsturing. is de moeite waard te onderzoeken, in hoeverre door gewenst gedrag te gaan belonen, aan alle betrokken partijen voordeel kan worden geboden. Het is kansrijk, de komende jaren de ontwikkeling van modellen en Best Practices ter hand te nemen en te bezien, hoe dienstinnovatie en voordelen op maatschappelijk niveau hand in hand kunnen gaan. Daarbij is vooralsnog een voorwaarde het creatief omgaan met de hoge (maar dalende) kosten voor techniek, datacommunicatie en inbouw.
Voor het eindrapport klik HIER.